Stoelen enzo

Via Marktplaats op de kop getikt

Ligt ook erg lekker

Nox kan er ook goed in liggen

Kinderstoel uit de schuur gehaald. Nox vindt 't fijn!!!

Chilllll

Steeds weer denk ik dat het nummer is afgelopen, maar dan gaat hij toch verder. Erg chill vind ik hem.

Muts

Anki vroeg of ik een muts voor Wolf wilde breien. Deze muts, met ogen en oren!

Hier doet Ravin hem even op, onder voorwaarde van een snoepje. Ravin houdt niet zo van mutsen. Ik had niet echt de tijd om de onderste rand netjes glad te strijken. Ik vind hem erg leuk geworden.

Nox aan de waterpijp!!!

De waterpijp van Nox

 Vorige week vrijdag kreeg Jorg keelpijn, hoofdpijn en opgezette klieren in zijn keel. Maandag volgden Ravin en Nox. Ravin heeft klieren zo groot als duiveneieren en Nox had woensdagochtend 39,6 graden koorts. Arme jongens. Dus naar de dokter. Ravin had inmiddels nauwelijks meer koorts en zijn longen waren schoon. Voor zijn klieren moeten we maandag terug. Nox zijn longen waren niet schoon, daar zat slijm in. De dokter schreef een waterpijp voor. Pfff. Wat een ding!!! Nox vindt het niks, zet het op een brullen als het ding over zijn neus en mond wordt gedrukt. Hij knapt er wel van op.

Winterse luchten

Onderweg van mijn werk naar huis, zie ik vaak mooie dingen.  Mijn telefoontje is dan dichtbij en dit soort dingen kan ik goed vastleggen. De schotse hooglanders die vlak langs de weg grazen en ander wild, is moeilijker vast te leggen. Jammer...

Sleetje rijden

Vóórdat Ravin ook ziek werd, ging hij heerlijk buiten spelen met de slee. Het dasje heb ik zelf gebreid. Eerst wilde hij hem niet om, maar inmiddels vindt Ravin de das heel fijn. Nox heeft dezelfde, maar dan een slag kleiner. 

De chinees

De achtertuin is ook fijn

De Chinees heeft een warme sjaal van sneeuw om. De sneeuw is echt recht naar beneden gevallen. Wat een dik pak!!!

Een extra dik ingepakte Ravin. Pyjamabroek, twee paar sokken, t-shirt, trui, vest, jas, das en wanten.

Warm rendiertje met kerst

Wat een winterweer!!! Supergezellig en ik vind het altijd bijzonder om in zo'n witte wereld te lopen, vooral als het buiten donker is. Dan weerkaatst de sneeuw al het licht en is het nooit echt donker. Het geluid wordt ook gedempt, waardoor de wereld stil en licht is. Met dit koude weer heb ik een extra dekentje voor Nox van oma geleend. Dat kan hij goed gebruiken. Met mijn brei-woede van het moment is het een logische stap dat ik een dekentje ga breien voor het mannetje. Daar ben ik dus mee bezig de laatste tijd, als ik echt even de tijd heb tenminste. In een paar vrolijke kleuren brei ik drie stroken die ik uiteindelijk aan elkaar maak en dan heeft ons kleine rendiertje een lekker warm dekentje.

 

Deze foto is op het kinderdagverblijf gemaakt. Nox vond het allemaal heel leuk en dat is te zien. Leuk hoor, dat ze zo actief zijn in die instellingen.

Op Ravin's school was er een kerstmusical en een kerstdiner. Om 17.00 uur moest hij op school zijn met een bordje, beker en bestek. Eerst de kerstmusical kijken en daarna eten. Met het ophalen om 19.15 uur loop ik langs zijn lokaal en het ziet er heeel gezellig uit. De twee kerstbomen staan te stralen en op de tafeltjes staan  glazen potjes met kaarsjes te branden. Verder zijn er geen lampen aan. De afgelopen weken hadden ze het sowieso heel gezellig in de school. Veel kerstbomen, weinig ander licht. Heel knus. Het kerstdiner was een groot succes. Ik heb veel respect voor de juffen die dit allemaal hebben geregeld en uitgevoerd. 1 Ravin vind ik al een hel om te laten eten, laat staan 10-15 kindjes!!!

De kindjes worden groot. Een diner op school is al best een 'grote kindjes-ding'. Maar ik vind het geweldig!

NOX

Dat betekent "nacht". Van een baby met de naam Nox mag je misschien ook niet verwachten dat hij door zal slapen 's nachts.

Ik lig heerlijk in mijn bed. Een of andere vage droom wordt langzaam verstoord door "Aaa" geluiden uit de kamer hiernaast. Ik heb baby-dienst vannacht. Oftewel: ik ben de sjaak! Jorg en ik hebben de afspraak dat degene die de volgende dag moet werken, géén baby-dienst heeft. Het geluid stopt weer en ik draai me om, terwijl ik me bedenk dat ik hem rond 02.00 uur al een speentje in zijn mond had gestopt. Het is lekker warm in bed en mijn droom komt weer in mijn geest omhoog, als het "Aaa" terugkeert en dit keer iets dramatischer. Ik kijk op mijn telefoon, zie dat het 5.30 uur is en besluit de lieve jongen maar een flesje te gaan geven.

Mijn voeten zwaai ik uit bed en ik doe snel mijn slofjes aan. Sinds het wat kouder is, slaap ik in vol ornaat, met pyjama broek en een shirtje of hempje. Snel mijn badjas eroverheen en ik strompel naar de badkamer. Daar staat een flesje, een thermoskan en een portiebakje klaar. Zo hoeven we niet midden in de nacht naar beneden om water op te warmen en de schepjes te tellen. Ik doe het kleine lampje aan en popeye kijkt me aan in de spiegel. Mijn ogen willen niet open. Ik weet bijna precies hoeveel warm water uit de thermoskan er moet komen, om het verder aan te vullen met koud water uit de kraan. Ff checken met mijn bovenlip: goeie temperatuur, dus snel poedertje erbij en schudden!

Op naar de Nox! De deurklink kraakt en de baby jammert een beetje. Het kleine lampje doe ik aan. Ik vis hem snel uit zijn bedje, ga lekker op de rode stoel zitten, doe een dekentje over hem heen en bij het zien van zijn fles doet hij zijn mondje al open. Terwijl Nox drinkt, met zijn ogen dicht, doe ik hem na. Behalve het drinken dan. Af en toe kijk ik heel even onder mijn wimpers door. De wereld is verder helemaal stil. De vogeltjes die 's zomers nog mij vergezelden, slapen ook nog. Het slurpje dat aangeeft dat de fles leeg is, haalt mij uit mijn semi-slaap. Ik haal het flesje uit Nox zijn mond. Hij blijft een poosje als een visje met zijn mondje open en dicht gaan. Er borrelt een belletje omhoog en hij schrikt van zichzelf. Ik lach zachtjes. Wat is het toch een schatje. Even rechtop houden. Aan zijn ademhaling hoor ik dat hij alweer slaapt. Hij wel! Een dikke boer. Goedzo. En weer terug in zijn bedje. Strakstrak in zijn bakerzakzak, tukt hij weer verder. Krakende deur weer dicht.

Ik leg mijn fleece-badjas over de rand van het ijzeren bed. In het donker zijn het heuse bliksemschichten van statische ontlading. Ik kruip snel mijn bed weer in. Het is nog warm. Jorg merkt dat ik terugkom en aait me even over mijn hoofd. De droom komt weer terug. In feite was het niet eens echt een droom, meer een abstracte situatie of een gevoel. Hoe dan ook wonderlijk dat dit zo werkt. En dan gaat om 7 uur de wekker.

Twee uurtjes later ziet het er zo uit op de dijk:

Positieve energie

Mijn collega kookte drie weken geleden een pannetje met rijst. Hij stopte de rijst in drie potjes. Op het eerste potje schreef hij "I Love You" op het tweede potje niks en op het derde potje schreef hij "I Hate You". Daarnaast probeerde hij zijn positieve energie op het "love you" potje te richten en zijn negatieve op het "hate you" potje.

Kijk hier het resultaat:

Het neutrale potje was wel verschimmeld, maar niet zo verrot. De gedachte is dat water door positieve en door negatieve energie heel erg beïnvloed wordt.  Het gaat dan om moleculen. Een ingewikkeld verhaal, dat in de film "What the bleep do we know" wordt uitgelegd. Hoe dan ook! Als dit met rijst werkt, wat voor een groot deel uit water bestaat en jij bestaat voor 70% uit water, dan is een beetje positieve energie heel goed voor je. En voor de plantjes, dus ook voor de maaltijden die je bereidt (met liefde) en natuurlijk voor je naasten!!! Een baby gaat dood zonder liefde. Als ik naar de potjes kijk, snap ik dat.

Whahahaha

Wat een grappige kinderen hebben we toch!!!! Die Nox!!! Ik krijg er steeds de slappe lach van!!! En het filmpje van Ravin waarin hij Jingle Bells zingt... Oeffff. Wat een lol!!!!

Herrie en badderen

Vandaag waren de buren aan het boren. Heeeeel hard!!! Nox schrok steeds, wapperde met zijn armen en benen. Totdat ik deze koptelefoon op zijn oren zette. Toen kon hij rustig zitten, zonder zich steeds te pletter te schrikken!

In het sinterklaasweekend waren we bij opa en oma in Vlijmen. Het was reuze gezellig. De jongens zijn goed verwend! En zondagmorgen zijn ze samen lekker in bad geweest.

Route

Op weg naar mijn werk en op weg weer naar huis, vind ik het mooi! Wolken, water en wild glijden aan mij voorbij. Het maakt niet uit waarheen, hoe lang het nog duurt, de route is fijn. Het vosje in de wei springt voorzichtig over een slootje. 

De schotse hooglanders met het kalfje, drinken bij de waterplek. De zwaan die de oplopende dijk gebruikt als startbaan voor zijn vlucht, klapwiekt zo'n 10 meter voor mijn auto uit. 

Het gaat niet om de bestemming, maar om de route.

De Liefde en De Schoonheid

Die staan hieronder. Kijk maar:

Wat een heerlijke mannen.
Ik ben net binnen van een ritje naar Hierden. De Zwaluwhoeve wil graag chocolade massages gaan geven en was op zoek naar geurolie daarvoor. Jorg was niet helemaal fit en ik heb best wat energie, dus heb ik de koude maar getrotseerd voor 'de zaak'.

Die koude heb ik vanmorgen trouwens ook getrotseerd. Sinds de geboorte van Nox heb ik 1 keertje een rondje hard gelopen. Zaterdag heb ik de stoute hardloopschoenen opgezocht en aangetrokken. Een kwartier. Meer lukte niet. Koude lucht in mijn longen, zomershirtje onder mijn dikke trui, waardoor het echt te koud was.

Dit kon ik beter! Dus vanmorgen een thermo-shirt opgezocht en een dun hardloopjasje als windvanger. De Garmin in de sneeuw alvast satellieten laten zoeken. Ipod shuffle en kleine koptelefoontje. Kom maar op!!! Oefffff. Had ik maar even op de thermometer gekeken. -6 en later bleek een gevoelstemperatuur van -20. Daarom was het zo rustig op straat. Wind van opzij in het begin kon ik nog hebben. Toen kwam hij volop van voren op een recht stuk. Mijn kaken, de randjes van mijn oren, mijn knieën, eigenlijk alles behalve mijn romp werd gewoon veel te koud. En dan ademhalen! Met mijn hand voor mijn mond kon ik voorkomen dat mijn adem geheel werd afgesneden en dat de lucht zo vreselijk koud op mijn keel zou vallen. Domme doos! Thuis gekomen kramp in mijn kuiten en zere keel en longen. Goed bezig...

Maar nu ik heerlijk binnen zit, met Skunky de poes bij mijn voeten, een breiwerkje (dekentje voor Nox) in de buurt, ben ik het alweer vergeten. Misschien zondag met een muts en een dubbele broek een herkansing.

Dagje thuis

Een kopje koffie uit onze 'nieuwe' koffiemaker... Het ding maalt de bonen met een hoorbaar enthousiasme. Voor weinig op Marktplaats gevonden. Ik ga zitten en geniet even van het moment. Sinds Ravin elke dag naar school gaat, is er een ochtendritueel ontstaan en dat geeft structuur. Op dagen dat ik thuis ben, geeft dat ook rust.

Het wegbrengen van Ravin is een klein feestje. Hij heeft elke dag weer zin om naar school te gaan. "Mag ik vandaag weer overblijven?" Hij heeft zijn stoere warme jas aan en zijn Bob de Bouwer rugtasje op zijn rug. Nox gaat mee in de draagzak, want met de wandelwagen in de klas, is het lastig manoeuvreren. Als vanzelf pakt Ravin mijn hand en al zingend en kletsend lopen we over de stoep. Het is een beetje koud en ik doe de mouw van mijn jas over mijn en Ravin's hand. Zijn andere hand stopt hij in zijn jaszak. "Lekker warm he mama?"

In de school, leggen we het overblijftrommeltje en de beker in de krat die daarvoor bestemd is. Ravin hangt zijn jas op en huppelt vrolijk zijn klas in. Direct gaat hij naar de rekenhoek. Een hoekje waar vooral spelletjes liggen die het logische denken ontwikkelen. Bijzonder. Ik vond rekenen afschuwelijk. Na even samen gespeeld te hebben, geef ik Ravin een kus en loop ik met Nox naar buiten.

Het regent. En best hard! Ik heb geen paraplu bij me. Nox heeft zijn warme waterdichte jasje aan, mijn lange jas past om zijn armpjes en beentjes. Ik trek mijn capuchon naar voren, zodat de regen niet in Nox zijn gezicht druppelt. Knus. Hij valt in slaap. Thuis gekomen loop ik poosje met hem slapend in de draagzak rond. Ik zet een wasje aan, vouw wat was op en probeer wat rommeltjes op te ruimen, maar bukken met een slapende baby in de draagzak valt niet mee. Nox begint wat te piepen en ik besluit hem maar in zijn bed te leggen. Hup, uit de draagzak, jasje uit, in bed. Oogcontact en meteen begint het mannetje te lachen. Lekker warm en strak ingestopt, valt Nox snel in slaap.

Ik drink mijn koffie en kijk naar de klok. 10 uur 's ochtends. Al best wat in huis gedaan en nu al een moment van rust. De wasmand met nog wat meer was staat in protest te wachten. Al die spuugdoekjes en slabbetjes waarvan we dagelijks een stuk of tien vies maken, willen opgevouwen worden. Zittend op de bank was opvouwen is bijna een 'zen' moment. Ik neem er de tijd voor, maak mooie stapeltjes, zoals mijn moeder dat ook altijd deed. Alleen strijk ik de theedoeken niet!

Nox laat van zich horen. Al met al heeft hij genoeg geslapen voor nu. Met de wasmand op mijn heup, loop ik de trap op. Ik zet het badje klaar en ik zal meneertje eens lekker wassen. Heerlijk zo'n dagje thuis!

Sinterklaaskado

Ik had mijn schoen niet eens gezet. Toch kreeg ik een kado. Het besef dat dergelijke beslissingen definitief zijn, met verstand én met gevoel gedragen moeten worden en dat midden in de crisis (de achtbaan) alles er anders uitziet.

Ik omarm het kado. Het voelt goed. Ik wil samen zijn.

Dank u Sinterklaasje....

Luchten

Vanmorgen reed ik door de polder naar Elburg. Over de verschillende dijken. De polder heeft veel lucht. Het was buiig weer, waardoor er zware wolken in de lucht dreven. Maar ook de zon kwam er af en toe bij kijken. De veelheid van kleuren blauw en grijs die de wolken hadden. De zilveren randjes, daar waar de zon om het hoekje kwam. De verstrooiing van het licht op de rietvelden, op het meer. Het is fijn om zo naar je werk te rijden.

Op mijn werk aangekomen heb ik veel nuttigs gedaan. Gewoon lekker gewerkt, zonder teveel afgeleid te worden. Het "To Do" lijstje een kopje kleiner gemaakt! Een afspraak voor januari in mijn nieuwe Paulo Coelho agenda geschreven en ik bladerde even door de agenda en kwam dit tegen:
"De eenvoudige dingen zijn de uitzonderlijkste, en alleen de wijzen kunnen ze zien." Uit "De Alchemist". (ooit gekregen en met verbazing gelezen) Ik ben niet helemaal wijs, maar ik zie ze wel!

Het gaat snel

Zo snel, dat ik het niet kan bijhouden. Nox krijgt steeds meer controle over zijn handjes en kan af en toe echt iets aanpakken.
De hapjes smaken hem goed en hij trekt bizarre gezichten. De pruillip heb ik nog niet vast kunnen leggen.




























































































Ravin is al een hele week naar school geweest en vindt het daar geweldig!
Ligt hier op zijn nieuwe trampoline, in de overtuiging dat hij daar goed op kan slapen.



Voor het slapen gaan, een uurtje geleden, vertelde Ravin dat als hij 6 is, dat er dan nog een baby bij moet komen. Wonderlijk. Ik wist niet dat Ravin het zo leuk vindt om een broertje te hebben. Hij geeft Nox tegenwoordig wel een kus op z'n bol voor het slapen gaan en hij geeft Nox een speeltje af en toe, maar verder gaat de uiting van liefde nog niet. Dat laten we ook rustig op z'n beloop. Dit soort uitspraken zijn dan toch een uiting van het stiekem toch heel leuk vinden.

Verjaardagsfeestje

Gisteren is Ravin 4 jaar geworden en vandaag hadden we een klein feestje. Hij heeft geweldige kado's gekregen en genoten. Morgen zijn eerste echte dag naar school. Mama pinkt een traantje weg...

Mooie mannen

Verjaardagsdiner, zoals Ravin het wil...
En Nox kan zo lekker lachen!

Weekendje weg geweest

Dit weekend zijn we bij Opa Ed en Oma Egidia geweest. In hun huis staan en hangen allemaal nieuwe kunstobjecten. Een houtjesschilderij door Annemie gemaakt, een poppetjes schilderij, twee glasobjecten en de vuurtorens, gemaakt door opa en oma en Annemie en Ravin op de wip!

Avontuurlijk opvoeden

Het zweet breekt me uit. Over drie minuten moet ik op het consternatiebureau zijn met Nox. Ravin zit op de wc in de badkamer en roept naar mij hoeveel drollen hij in de pot laat plonzen en Nox heeft een ietwat zure lucht rondom zijn billen hangen. Wat een timing! Ik hoor mijn vader de trap oplopen, hij is op bezoek en zal met Ravin thuis blijven. Hij ontfermt zich over de drollen en ik over de luier. Adem in, adem uit!

Vanmorgen liep het al niet zo soepel. Ravin werd niet stralend wakker. Hoe ouder, hoe meer kans op een ochtendhumeur? Steeds vaker ben ik aan het onderhandelen. Als jij nu goed meewerkt, gaan we zo Olivia kijken. De grootste diplomaten hebben vast veel geoefend op hun kinderen. Het aankleden was al een hele toer. Nox ligt ‘kgggg’ in zijn bed te scanderen. Een glimlach verwelkomt me en als ik hardop teruglach, gaat het volume ook bij hem omhoog. We kunnen samen zo gezellig lachen. Tegelijk besef ik me dat ik zojuist met Ravin zware onderhandelingen heb moeten voeren om niet in een derde wereldoorlog te belanden. Het lachen met Nox is dan nu misschien wat wrang voor Raafje.

Na het ontbijt en de nodige speelgoedsmijterij, vraag ik Ravin om zijn cars-auto’s (dubbelop, weet ik!) en zijn funky beans op te ruimen, want ik wil stofzuigen. Doet hij niet. En dan nog brutaal zuchten ook. Ik dreig met speelgoed op de zolder leggen. Dat helpt niet, dus voer ik het uit. Het lijkt hem niet te deren. Het ruimt wel lekker op! Mijn vader komt op bezoek en zelfs dat kan het humeur van Ravin niet verbeteren. Hij is aan de lopende band stoute dingen aan het doen. Positieve benadering, waarschuwingen, diplomatie, dreigementen en uiteindelijk straf, helpen niks. We hebben hier te maken met een uitstervend soort draak. De Dravin.

Iets te laat kom ik aan op het bureau. De weeg- en meetmevrouw spreekt mij kinderlijk toe: “Wat fijn dat je zo mooi op tijd bent!”. Ja, de vorige keer was ik een kwartier te laat en ze lijkt zich dat te herinneren. Ze krijgt het mapje van me en ik kleed de lachende Nox uit. “De vragenlijst kun je nu wel even invullen.” Wéér iets vergeten. Het is m’n tweede kindje en nóg heb ik mijn zaakjes niet op orde. Ik word betuttelt, maar kan niet adrem reageren. Laat gáán. Adem in, adem uit!

Nox wordt goedgekeurd. Fontanel, hartslag, hoofdje meetillen, op buikje liggend hoofdje optillen, volgen van een voorwerp. Goede lengte, goed gewicht. Dan krijgt de nietsvermoedende lachende baby een spuit in zijn linkerbeentje, die een beetje pijn doet en waarvan hij een beetje moet huilen. Een pleistertje erop, het huilen is bijna over, komt er een spuit in zijn rechterbeentje die best wel pijn doet en de baby huilt met hartverscheurende kreten. Tijdens het aankleden van de kleine schat, breekt wederom het zweet me uit. Shit, romper met lange mouwen, truitje met lange mouwen en een jasje. Snel naar huis, waar hij na zijn flesje, met een glimlach en een vrolijke “kggg” in zijn wiegje ligt en zich mee laat voeren naar dromenland.

Ravin en opa komen net terug van hun fietstochtje en het zonnetje is in het bolletje doorgedrongen. Gelukkig! Daarna gaan we in de tuin buxus, lampenpoetsers en andere sprieten snoeien. De exclusieve aandacht doet hem blijkbaar goed. Vanavond, na het eten, gaat Jorg heel even de deur uit om nog een boodschapje te halen. Ravin maakt de opmerking: “Mooi, dan kunnen wij even rustig praten. “ Het is geen sinecure om een broertje te krijgen als je bijna 4 jaar de exclusiviteit hebt gehad. Met dat in het achterhoofd komt de diplomaat in mij weer naar boven en krijgt mijn geduldmeter een boost. Het douchen en slaapritueel gaan ineens een stuk makkelijker. Wat is opvoeden toch een avontuur!

Tekst van een mooi liedje

Boxcar Racers-I feel so

Sometimes
I wish I was brave
I wish I was stronger
I wish I could feel no pain
I wish I was young
I wish I was shy
I wish I was honest
I wish I was you not I

'Cause I feel so mad
I feel so angry
I feel so callused
So lost, confused, again
I feel so cheap
So used, unfaithful
Let's start over
Let's start over

Sometimes
I wish I was smart
I wish I made cures for
How people are
I wish I had power
I wish I could lead
I wish I could change the world
For you and me

'Cause I feel so mad
I feel so angry
I feel so callused
So lost, confused, again
I feel so cheap
So used, unfaithful
Let's start over
Let's start over

'Cause I feel so mad
I feel so angry
I feel so callused
So lost, confused, again
I feel so cheap
So used, unfaithful
Let's start over
Let's start over

I feel so mad
I feel so angry
I feel so callused
So lost, confused, again
I feel so cheap
So used, unfaithful
Let's start over
Let's start over
Let's start over

Dagje werken

Wat een mooi stadje is Elburg toch!

Over een paar dagen genomen...

Op mijn werk ga ik bezig met het geluksbudget. Een geweldig project om mensen een duwtje in de rug te geven om de deur uit te komen.



Met Jorg ben ik bij de opnames van de Madiwodovrijdagshow geweest. Een leuk uitstapje en voor ons in de buurt, want in Almere!!!





























Dusss....





















Hahaaa!













Ennn, tromroffel, het gips mocht er vandaag af. Nog wat blauw en stijf, maar in ieder geval weer douchen zonder zakje en ik ben weer een zachte mama, ipv één met een harde hand...

Lekker weertje

Om buiten te fietsen, bellen te blazen, te wandelen en velgen te poetsen.